Życie straciło (na chwilę) smak, ale wciąż czuję jego zapach…
Siedzę w restauracji nad talerzem farfalle zapiekanym z kurczakiem i warzywami- bezmyślnie wkładam porcję do ust i powoli przeżuwam. Po dwóch, trzech kęsach opieram głowę na ręce i robię przerwę. W pewnej chwili zauważam wpatrzony we mnie wzrok kobiety siedzącej naprzeciwko, choć bokiem, więc odwróconej w moją stronę. Nagle słyszę: nie smakuje pani? Nie, smaczne, tylko nie mam dziś apetytu. I przepraszam, że swoim zachowaniem zniechęcam do złożenia zamówienia…
Od rana mam żołądek w gardle, a serce ściśnięte szponami strachu. Nigdy w życiu tak się nie stresowałam przed jazdą do szpitala, jak dziś. Miałam trzy komisje onkologiczne, ale to wynik dzisiejszej dotyczącej Mam, tak naprawdę mnie paraliżował. Zanim dotarłam, było już po wszystkim. Czekaliśmy na wypis, ale to kartka z terminem przyjęcie na chemioterapię, doszczętnie rozwaliła mój system odpornościowy. Poleciały łzy. Na sali z Mam leżała lekarka- z dużym poczuciem humoru i ogromnym pokładem życzliwości. Sama chora (na szczęście raka wykluczyli, ale szukają, co tym płucom dolega), więc wie i rozumie, że przez leki mam oczy wiecznie w mokrym miejscu i czy chcę, czy nie, to płynie z nich fontanna, nawet jak już zaczynam się śmiać. Też tak ma. Ale i tak wszystkie trzy- wraz z Mam- więcej się śmiałyśmy w głos bez łez, kiedy przychodziłam w odwiedziny i rozprawiałyśmy o wszystkim byle nie o świętach i raku. Bo Mam wciąż żartuje, nawet podczas badania z rurą w płucach gadała sobie z lekarzem, oglądając obraz na monitorze (normalnie bohaterka, bo ja w czasie tego badania, nie widziałam nic, wierzgając i co chwilę umierając z powodu uduszenia), twierdząc, że ten jej rak, to całkiem ładny, taki okrąglutki. Pan doktor stwierdził, że jeszcze takiej pacjentki to nie miał… i się roześmiał 😉
Wyników wciąż nie ma, więc choć opieka profesjonalna, to termin leczenia wyznaczony za miesiąc (oddział piętro wyżej), bo muszą wiedzieć czym i jak leczyć. Z biopsji wyszło, że komórek nie ma, a to niemożliwe… Mama zakomunikowała, że postara się dożyć. Najważniejsze, że termin ustalony, a jak będzie wynik, to lekarka z oddziału zadzwoni. Ta lekarka była z Mam na komisji, co mnie pozytywnie zaskoczyło.
Mam jest coraz słabsza, ale gdy tylko przekroczyła próg mieszkania, to odżyła. Nie jakoś spektakularnie, ale jednak. Wracam do siebie, zostawiam ją pod opieką Taty i Miśka. Zabroniłam samej wychodzić, bo czas przedświąteczny to wszędzie tłumy, kolejki… a ona silniejsza nie będzie. W końcu mogliśmy ustalić logistykę Świąt. W mieszkaniu już czuć zapach świerku, bo zakupiłam pięknie wystrojoną niedużą choinkę i postawiłam na ławie, na której widok Mam się uśmiechnęła cała sobą. Do naszego domu kupiłam podobną, ale na wysokim pieńku i gołą, ale dziś jednak zdecydowałam, żeby mi ją wystroili w kwiaciarni (tam czeka na odbiór od poniedziałku). No to drzewko i uszka już są. I opłatek. I sianko. Prezenty też. Dziś zamówiłam ostatni. Zakładam, że z mojej wsi już nie będę musiała jechać po żadne zakupy. Chyba że ktoś mnie końmi wyciągnie… 😉
Stęskniłam się już za moimi szkrabami. Pańcio nagrywa filmiki z Zońcią w roli głównej, więc w chwilach, kiedy smutek mnie dopada, to sobie włączam. Jeden z nich (z kąpieli) rozbawia mnie do łez. I nie tylko mnie 😀
Za duzo masz smutkow, wspolczuje Tobie i Mamie, podziwiam tez, dobrze jest umiec tak jak Twoja Mama podchodzic do choroby z poczuciem humoru i zartowac.
Bardzo lubie zapach wszelkich iglakow w domu, kupilam bukiet galazek i wystroilam w zlote serca.
PolubieniePolubienie
Uśmiech i żart trzyma nas w pionie. Najbardziej doskwiera fizyczna niemoc, bo to bardzo ogranicza, a tyle by chciało się robić. Jeszcze.
Ja tez poprosiłam, żeby udekorowano na biało i złoto. Doszłam do wniosku, że w domu mam ozdoby większych gabarytów, a to specyficzna choinka i lepiej umocuje je profesjonalistka 😉Jeszcze jej nie widziałam, bo dopiero powoli zbieram się do powrotu do domu. Och, a zapach igliwia jest cudowny, szczególnie w tym szczególnym czasie…
PolubieniePolubienie
Poczucie humoru to lekarstwo, a magia świąt jednak wykrzywia te usta w banan, no nie da się ukryć 😀
Nie traćcie tego.
Buziak!
PolubieniePolubienie
Taaa tylko że ten banan w nieodpowiedniej pozie, jakby do góry nogami, ostatnio był. Może to się w końcu zmieni.
Ja i drzewko szumnie zwane choinką 🎄dotarłyśmy szczęśliwie do domu😀
PolubieniePolubienie
bo w domu to sciany nawet sił dodają
nic więcej nie napiszę, jestem całym sercem z Wami
i z moją B co dostała niestety b złą diagnoże:/
PolubieniePolubienie
Przykrymi to czytać. Dużo sił dla B. na ten trudny czas!
Dziękuję 💕
PolubieniePolubienie
Mój znajomy doktor twierdzi, że odpowiedni stosunek do choroby to połowa sukcesu. Druga połowa to medycyna. Bardzo, bardzo mocno Was przytulam i trzymam kciuki za wszystkie Wasze uśmiechy, śmiechy i żarty! Oby ich było jak najwięcej!😘😘😘
PolubieniePolubienie
Czasem to uśmiech przez łzy… No, ale staramy się.
😘😘😘
PolubieniePolubienie
Trzymam kciuki za Was obie.Odpocznij i odreaguj ciutkę, bo czuję, że lecisz ostatkami sił…****
PolubieniePolubienie
Taki mam plan, inaczej padnę i już nie powstanę😉
😘😘😘
PolubieniePolubienie
Może i ładny, może i okrąglutki, ale niech sobie idzie. Rakiem albo normalnie, do przodu – byleby go nie było. Mocne uściski dla Was wszystkich, a zwłaszcza dla Mam!
PolubieniePolubienie
Och, to moje marzenie, żeby się za bardzo nie rozpanoszył…
Mocy nam potrzeba całe wagony, bo jeszcze przyszło mi się użerać z sąsiadami.
Dzięki ❤️
PolubieniePolubienie
Wiesz że sercem trzymam kciuki za Twoje wyniki i wierzę że będzie dobrze…Ale gdy czytam takie smutne wieści, o strachu itp to i mnie jeszcze większa chandra dopada…Choć i tak mam już sporą… Masz się trzymać dzielnie, zero lęku tylko uśmiech na twarzy i odwaga w sercu!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
PolubieniePolubienie
Bo Stasiu do moich wyników doszły jeszcze wyniki mojej Mamy, i ten strach jest z nią związany…. a taki strach o wiele trudniej jest oswoić.
PolubieniePolubienie
No tak,bardziej boisz się o nią niż o samą siebie… Wierzę że będzie dobrze, więc i Ty nie trać tej wiary.
PolubieniePolubienie
Mam świadomość jak może być, ale i wiarę, że przejdziemy przez to z łbem do słońca…
PolubieniePolubienie
Pewnie że tak. MUSI BYĆ DOBRZE!!!!
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Dzięki!
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Kochana
Weszłam dziś na blogi, bo mi Was brakuje, tak po prostu i to któryś z kolei ze smuteczkiem w roli głównej.
Będzie dobrze, trzeba wierzyć. Mama tryska humorem, a to ważne.
Święta, to magiczny czas, rodzinny, pełen miłości, ciepła, nadziei.
Pozdrawiam cieplutko, przytulam, zdróweczka po 100-kroć dla Was wszystkich:)
PolubieniePolubienie
Z tym tryskaniem to tak raczej spokojnie i bardziej na użytek innych… Ale to bardzo pomaga nam przeżyć każdy kolejny dzień…
Dziękuję Kochana :*
PolubieniePolubienie
Przykro mi, ze tyle Was spotyka!
Wiem jednak, że w całej tej sytuacji potraficie się jakoś odnaleźć! Trzymam za Was obie mocno kciuki!
Liczę, że magia świąt zadziała i choć te kilka dni będzie spokojnych i beztroskich! :*
PolubieniePolubienie
Też na to liczę!
Buziaki :*
PolubieniePolubienie