Szatan wrócił do łask…

Najpierw była rozmowa na temat, która pobudziła myśl o zmianie, a ta by pewnie sklęsła w zarodku- jak wiele razy wcześniej- gdyby nie wiekopomne odkrycie, że posiadam niezbędne rzeczy do przeprowadzenia rewolucji w wieloletnim nawyku i upodobaniu.

Odkryłam w szafce opakowanie dobrego gatunku, które dostałam jakiś czas temu i  jakimś cudem się uchowało, bo nie zdążyłam sprezentować komuś, kto dawno by z niego zrobił użytek. I już chciałam sama użyć, ale okazało się, że bez odpowiedniego sprzętu, to mogę co najwyżej pozgrzytać zębami, ewentualnie zaangażować nos i obyć się smakiem. Miałam mgliste pojęcie, że gdzieś powinnam mieć przedmiot aktualnego pożądania- dość archaiczny, pochodzący jeszcze z państwa, którego już nie ma, czyli NRD- i że  nie uległam podszeptom pozbycia się go, więc dobrze schowany oraz zadomowiony, tkwi upchnięty niewiadomogdzie. Poszukiwania nie trwały długo, mimo że nie od razu trafiłam z lokalizacją. Zadowolona z sukcesu nie od razu przystąpiłam do realizacji, bo dopiero na drugi dzień. Sprzęt zadziałał perfekcyjnie, mimo długoletniego nieużywania i już po chwili mogłam poczuć ten specyficzny aromat, a potem smak…zaparzonej świeżo zmielonej kawy! 🙂

Całe wieki takiej nie piłam, bo po kawie z ekspresu przerzuciłam się na kawę rozpuszczalną z mlekiem. Bez cukru. A od trzech dni piję czarną jak smoła, zawsze świeżo zmieloną, bez żadnych dodatków i w końcu czuję, że piję kawę, a nie jej substytut. Fakt, że  mleka to ja niewiele dodawałam nawet wcześniej, nie rozumiejąc kompletnie, że można lubić kawę latte, a właściwie traktować tę kawę jako kawę, a nie napój kawowy. Zresztą to samo tyczy się dodanej sporej ilość mleka do każdej kawy, bo tak naprawdę zmienia ono diametralnie jej smak. Ale każdy pije to, co lubi 😉

Zmuszona ograniczyć ilość filiżanek, stwierdziłam, że czas na powrót do dawnego, ulubionego, zapomnianego smaku. Tym bardziej że w tej chwili panuje trend, że kawa jest zdrowa- 1-2 filiżanki dziennie- a najmniej zdrowa jest kawa rozpuszczalna ;p I może taki „szatan” w końcu podwyższy mi ciśnienie, które dziś  po zmierzeniu miałam 78/63…

A Wy jaką lubicie?

***

Piątek mieliśmy wraz z Pańciem tak intensywny, że w sobotę oboje- każde w swoim łóżku- odsypialiśmy prawie do południa. Najpierw pojechaliśmy do pobliskiej wioski, gdzie w jednym z  gospodarstw są hodowane konie, a właścicielka prowadzi lekcje jazdy konnej, aby zobaczyć jak jeździ Wnusia LP, i czy Pańcio widząc konie, zapała chęcią. Zapałał, więc w przyszłości umówimy się na pierwszą lekcję. Potem udaliśmy się do pobliskiego miasta powiatowego na plac zabaw (teraz te place są tak pięknie i pomysłowo zrobione, że i dorosły ma uciechę ;)),  pizzę, lody (coraz więcej miejsc, gdzie sprzedają lody tradycyjne, tylko w 2-5 smakach- przepyszne) i z wizytą u rodzinki LP. I tak spędziliśmy kilka godzin na świeżym powietrzu, szalejąc podczas zabawy i odpoczywając podczas krótkich przerywników. Smyk dzień wcześniej był w berlińskim ZOO, dzielnie  przemierzając kilometry pośród zwierząt, więc tym bardziej podziwiałam, że ma siłę na kolejny intensywny dzień. Wieczorem jednak oboje byliśmy padnięci, a Pańcio nawet zasnął w samochodzie w drodze powrotnej. Mogłam sobie pozwolić na taki wypad, bo była ze mną LP, więc ogarniała towarzystwo w postaci trójki dzieci 🙂

A teraz muszę się zebrać, spakować i wyruszam do DM. Dziś spotkanie w szerszym gronie we włoskiej knajpce- towarzystwo mieszane, z którym znam się od 15. roku życia 🙂 Ostatni raz w poszerzonym składzie widzieliśmy się trzy lata temu; z dziewczynami mam kontakt częstszy- pojedynczo bądź grupowo 🙂  Jutro zaś, badania na Genetyce.

Słoneczne, miłej  niedzieli!