…

roksanna Bez kategorii 10 kwietnia, 2010 1 Minute

Mimo dzielących różnic – pokoleniowych, światopoglądowych, politycznych

wobec ŚMIERCI jesteśmy sobie wszyscy równi.

I równie bezradni…

W poszukiwaniu sensu…zostajemy z tajemnicą.

Napisane przez roksanna

Jestem jaka jestem...niedoskonała...a w tej niedoskonałości...doskonała...;) Zobacz wszystkie wpisy, których autorem jest roksanna

Opublikowano 10 kwietnia, 2010

13 myśli na temat “…”

~Almirani pisze:

10 kwietnia, 2010 o 1:47 pm

[*]

PolubieniePolubienie

Odpowiedz
tanya pisze:

10 kwietnia, 2010 o 2:27 pm

Tak, w jej obliczu nie ma przywilejów..

PolubieniePolubienie

Odpowiedz
~perla41 pisze:

10 kwietnia, 2010 o 4:57 pm

…. bezradni strasznie …….

PolubieniePolubienie

Odpowiedz
~mondrulka pisze:

10 kwietnia, 2010 o 5:27 pm

Są takie dni, w których nawet słońce gaśnie i to jest właśnie taki dzień. Będziemy go jeszcze długo pamiętać.

PolubieniePolubienie

Odpowiedz
~Lenka pisze:

10 kwietnia, 2010 o 9:49 pm

[*]…brakj slow…[*]

PolubieniePolubienie

Odpowiedz
malgosia.69@op.pl pisze:

10 kwietnia, 2010 o 9:57 pm

I jak tu „uczyć się śmierci”? Jakim „uczniem” trzeba być, by ja pojąć..?

PolubieniePolubienie

Odpowiedz
~aylaa pisze:

10 kwietnia, 2010 o 11:15 pm

[*]

PolubieniePolubienie

Odpowiedz
~izolda pisze:

11 kwietnia, 2010 o 8:42 am

😦

PolubieniePolubienie

Odpowiedz
semi16@buziaczek.pl pisze:

11 kwietnia, 2010 o 10:10 am

dawno nie slyszalam tak pieknie ujętego tekstu..

PolubieniePolubienie

Odpowiedz
~Julia pisze:

12 kwietnia, 2010 o 1:52 pm

Smutek ogromny. Nie mamy sily nic robic. Ogladamy TV calymi dniami i jestesmy teraz blizej Polski, niz bylo to kiedykolwiek … Po raz pierwszy na swoim aucie wywiesilam flage z czarna wstazka. Po raz pierwszy poczulam sie Polka tak do konca, jak nigdy przedtem …

PolubieniePolubienie

Odpowiedz
1. ~roksanna pisze:
  
  13 kwietnia, 2010 o 1:38 pm
  
  Takie wydarzenia wyciągają z nas te pokłady patriotyzmu , które uśpione przez Wolna Polskę na co dzień nie dają o sobie znać… Przecież wielu z nas przez myśl przebiegło pytanie co będzie dalej, jak będzie? I normalnie po ludzku serce opłakuje drugiego człowieka, strasznie dużą liczę osób…Identyfikuje się z cierpieniem ich najbliższych…To jest odruch ludzki…dużo w naszym narodzie jest człowieczeństwa…ale jak się okazuje i na świecie go nie brakuje.
  
  PolubieniePolubienie
  
  Odpowiedz
  1. ~Julia pisze:
    
    14 kwietnia, 2010 o 1:45 pm
    
    Dostalam kondolencje „dla panstwa polskiego”- od znajmych Filipinczykow. Pani w sklepie ubrala sie na czarno, a dzieci ,ktorymi sie opiekuje zapytaly dlaczego nie bedzie bajek ( bo nie bedzie do konca zaloby). Male Amerykanki zrozumialy, ich rodzice ( co sie okazalo -matka pochodzenia polskiego, po babce) – juz nie. Smutek ogromny. Ludzie z calego swiata lacza sie z Polska.
    
    PolubieniePolubienie
    
    Odpowiedz
    1. roksanna pisze:
      
      14 kwietnia, 2010 o 5:58 pm
      
      Odczuwanie, współczucie to zwykłe ludzkie nie zależy od narodowości , a nawet chyba od wieku…Ktoś ma potrzebę solidarności i okazania jej inny nie. Ktos zatrzyma się przez chwile gdy usłyszy ,że gdzieś tam daleko inny zginął tragicznie , a drugi opędzi się od takiej wiadomości…Cudnie jednak gdy ludzie potrafią wspólnie odczuwać , solidarnie gdy dochodzi do takiego nieszczęścia.. To jest budujące…choć nie można wymagać tego od wszystkich…Jednak szacunku i zrozumienia już tak…
      
      PolubieniePolubienie
      
      Odpowiedz